Zoete lieve woordjes

 

“Ik voel me heel goed, ik geniet elke seconde hier bij Vitesse. Ook na de interlandbreak vond ik het heel fijn om weer terug te komen. Het voelde echt als thuiskomen. En daardoor doe ik alles met mijn hart voor Vitesse.” 

 

Deze woorden komen van Matúš Bero na de wedstrijd van afgelopen zondag (Willem II - Vitesse 1-3). Zelf heb ik een enorm geel-zwarte bril op als supporter, maar deze woorden doen mij wat. Ze raken mij. Misleidt Bero mijn Vitessehart of zijn zijn woorden gemeend? Ik hoop zo vurig dat het het tweede is. 

 

 “Als iemand tegen mij zegt dat ik tien jaar bij Vitesse zal werken, dan zal ik daar heel, heel blij mee zijn. Het is cool om in Europa te werken.” 

 

Half augustus spreekt onze trainer Leonid Slutsky deze warme woorden van liefde uit over Vitesse. Ook deze woorden raken mij.  

 

Oussama Darfalou: “Ik ben gelukkig bij Vitesse. Ik ben hier ontzettend goed opgevangen. Ik sprak in het begin alleen Frans en Arabisch. De Engelse les werpt zijn vruchten af. De communicatie verloopt nu soepel”.  

 

Ook weer liefde en warmte. Mijn hartje slaat op hol. 

 

Natuurlijk is het tegenwoordig belangrijk om positief te communiceren naar de buitenwereld toe, echter zijn de uitspraken in mijn beleving wel echt. Althans, zo voelen ze voor mij. Deze woorden hoeven door de betreffende personen niet uitgesproken te worden, maar ze doen het wel.  

 

Ben ik zo sentimenteel ingesteld? Ben ik naïef om dit alles maar als zoete koek te slikken?  

 

Sentimenteel ben ik zeker en het is iets waar ik mij niet voor schaam, maar ik ben zeker niet naïef. Waarom wil ik deze mooie woorden van Bero, Slutsky en Darfalou dan zo graag geloven? Waarschijnlijk omdat Vitesse ten eerste geen geliefde club is in het land. Dat hoeft ook zeker niet, want ik wil allesbehalve een knuffelclub zijn. Maar deze woorden geven aan de buitenwereld wel iets van liefde en warmte af over de kille club die Vitesse schijnt te zijn. Wij weten natuurlijk beter, maar ik zie het als opkomen voor ons cluppie, een dikke middelvinger geven aan alle roeptoeters en nitwits. 

 

Ten tweede krijg ik bij deze woorden iets van vertrouwen terug in de huidige voetballerij. “Vroeger was alles beter” is onzin, maar vroeger was alles wel veel meer benaderbaar. Echter, dichterbij en niet alleen maar uit zijn op geld. Deze woorden van Bero, Slutsky en Darfalou geven mij sprankjes van hoop dat uiteindelijk dus niet alles om geld draait en dat er iets is van gelukkig zijn met wat je hebt. 

 

Dus, blijf strooien met zulke zoete lieve woordjes over Vitesse beste spelers en trainer. De woorden die jullie uitspreken voel ik voor mijn club al mijn leven lang. Net zoals vele anderen met mij. Voor ons is het romantiek, elke dag Valentijnsdag.